Öyküler kategorisine ait tüm yazılar
Muhtıra verildi. Ardından “Beyin Kabinesi” kuruldu. Başbakan, Nihat Erim. Birçok insan –bizim öğretmenler de dahil- umutlu.
– Belediye Meclisimizin Temmuz ayı olağan toplantısını açıyorum arkadaşlar. Açma diyen var mı? Yok. Oybirliğiyle...
Tıklım tıkıştılar. Şimdi kimsecikler yok. İki baştaki iki dükkân açık sadece, aradaki beş tanesi kapalı.
Sadık ölmüş. Haberi geldi, cenazesine gittik. Köyü, Kaynarca yolu üzerinde, Emirdağ Mezarlığı’ndan hemen sonra, yoldan az içerde. Sotalıca bir yer.
Görülmemiş devr-i Yusuf’tan beri hiç böyle güzel.
Herkesin bildiği, halk içine Sultan Murat’ın tebdil-i kıyafet çıktığıdır. Çarşı pazarın nabzını tutmak için çıkarmış..
Şemsiyeli Bahçe’de dört arkadaş konuşuyoruz, yani Mirkelam konuşuyor, fırsat verirse biz de konuşacağız.
İki kadın. İki emekli. İki dul.
Yedi yaşıma kadar kaç bayram görmüşümdür? Farkına vara vara ama… Keyfini çıkara çıkara… İki mi? Üç mü?
Okulların ilk haftası... Ders kitaplarının devlet tarafından ücretsiz dağıtılmasına henüz geçilmemiş... Kalem, defter, silgi
Hiiy! Fincanlar! Fincanlar öyle duruyor! Sabaha çıkamayacak olsam, bu iki fincanı
Gök buruşuk. Hava sıcak. Yapışkan. Bir yağsa... Yağmayan yağmurun da rutubeti çekilir gibi değil. Hem yanıyor
Sesi hep o kırılgan ses. Sözcükleri, cümleleri de yine öyle. İnsana değen, içe dokunan bir şey var onlarda. Sağlığımı...
Kimyasal yük taşıyan bütün araçlar köprüye girmeden önce kontrol noktasına uğramak, tehlikelileri köprüden belirli saatlerde konvoy hâlinde...
Meydanın daire tarafındaki köşesinde, mangal başındadır hep. Kestane çizer, kebap eder yahut mısır çevirir. Bizim eski sokaktan.
Dipdinçti. Çatılıydı. O koskoca Emin Bey gidecek adam değildi ama.... Neydi onu kızdıran? Kime gönül koymuştu? Adeta koşa koşa gitti. Sağlığında...
Güdülgen Caddesi dopdolu. Önde giyimleri solmuş otuz kadar müzisyenden oluşma bir mızıka takımı politik marşlar çala çala gidiyor. Arkasında...
“Ağbi, kim bunlar yav? Kaç haftadır her cumartesi bangır bangır... Yetti.” “Ne diyorsun Sezai? Demokrasi var. Engelleyemezsin.”
Yol üstü. Trafik yoğun. Öyleyken tertemiz bir akşam. Dondurmacıdayız. Dolabın önünde sevinçli, telaşlı bir kalabalık. Külahını, paketini alan gidiyor...
Sovyetlerin dağılmasıyla parti büyüklerimiz siyaseti bundan böyle açıkta yapacaklarını duyurmak üzere Münih’ten geldiler, Esenboğa’da
Nejat’ın ateşle ilk oyunu bu. Ders olur da bir ikincisini denemez inşallah! Gerçi erkeğe yakışıyor. Ablası kızken oynadı ya ateşle.
Altmışında, çok çok altmış beşinde olan, niyeyse yaşından yaşlı gösteren bir adam. Müşterimiz değil. Sokaktan da bilmiyorum.
Hayrolsun! Tuhaf bir rüya! Donatım Parkı gibi bir parktayım. Bir derecik. Yatağında su yavaş yavaş. Boyunda kameriyeler. Toprak yumuşak.
Şubat. Akşamüstü. İkinci sömestir dersleri yeni başladı üniversitede, dükkân harala gürele.
ÂMEDÂBİ Heceöykü, Sayı: 54, Aralık-Ocak 2012-2013
Bizim çarşıdaydı. Yukarıda, merdivene omuzdan bakar ama küçücük bir dükkânda tamirat yapardı.
Hıçkırık… Tutar mı? Yine tutar mı tutar!
Verilen kâğıdı okuya okuya durağa geldim. Ne kâğıdın ekindeki fotoğraf arabını hatırlatır çekim sonuçlarından bir şey anladım, ne de raporda yazılı olanlardan.
En çok okunan yazılar